Galeria Sztuki Najnowszej - Miejski Ośrodek Sztuki zapraszają na wystawę Anny Tyczyńskiej "Martwym wzrokiem spoglądam w ciemność". Wernisaż 24 marca (sobota) o godz. 17.00. Ekspozycja będzie czynna do 22 kwietnia. 

Anna Tyczyńska
Prace w zakresie instalacji, sztuki obiektu, fotografii i rysunku. Profesor nadzwyczajny UA w Poznaniu (II Pracownia Rysunku na WEA). Kuratorka wystaw. Mieszka i pracuje w Poznaniu. Ur. w Warszawie. 

1985/1990 - studia w ASP w Poznaniu
1990 - dyplom w zakresie malarstwa i rysunku
od 1991 - pracuje w ASP w Poznaniu, na Wydziale Edukacji Artystycznej 
2002/2007 - współprowadząca Galerię ON w Poznaniu
Brała udział w 24 wystawach indywidualnych oraz w blisko 60 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.

Wybrane wystawy indywidualne:
2005 - Dolores Galeria Działań, Warszawa
Bezsenność Galeria Amfilada, Szczecin
2008 - Confessions (razem z Susanne Krell), MBWA Leszno (katalog)
2009 - Cienka niebieska linia, BGSW, Ustka
Melancholia, Galeria Wozownia, Toruń (katalog)

Wybrane wystawy zbiorowe:
2006 - Miłość i Demokracja, CSW Łaźnia, Gdańsk
Inbeetwen, Galeria Woo-rim, Seul, Korea Pd.
Heroiny, MBWA Leszno
Scharf! (Confessions), Muzeum Sztuki i Rzemiosł Artystycznych, Hamburg, Niemcy
2007 - Unfolding memoirs, New Gallery, Jerozolima, Izrael (katalog)
Phenomena AEM, Foro Artistico, Hanover, Niemcy
MONA. Kolekcja Sztuki AEM, Poznań
2008 - Powstanie Sztuki, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej "Elektrownia", Radom
2009 - Zapomniane pokoje, Galeria U Jezuitów, Poznań
Erased Walls, Contemporary Art in Central and Eastern Europe, Freies Museum, Berlin, Niemcy
2010 - POZ WRO/ ROZ-POZNANIE MIEJSCA, Muzeum Architektury, ASP we Wrocławiu,
Wrocław
Spores (Kolekcja Regionalna Sztuki Współczesnej w Szczecinie), budynek Oxygen, Szczecin

Nagrody, stypendia, wyróżnienia:
1989, 1991, 1997, 2001 - stypendium Ministra Kultury i Sztuki
1990 - stypendium im. Marii Dokowicz
1989 - stypendium Miasta Poznania dla Młodych Twórców
1999 - Medal Młodej Sztuki (Głos Wielkopolski)
2010 - Medal Komisji Edukacji Narodowej



Osią prac pokazywanych na wystawie w Galerii Sztuki Najnowszej w Gorzowie jest problem zobaczenia siebie i fałszywego, odbitego wizerunku. Wizerunku rozbitego i zdeformowanego. Problem własnej tożsamości i samoidentyfikacji.

Od pewnego czasu pracuję nad projektem nazwanym roboczo "zatrute lustro", którego jednym z elementów jest lustro rtęciowe wykorzystywane i wytwarzane do lat 40-tych XIX wieku. W składzie masy lustrzanej są metale ciężkie (cyna, bizmut, ołów oraz rtęć) o dużej szkodliwości dla zdrowia. Szczególną trucizną jest rtęć, która w przeciwieństwie do pozostałych metali nie wchodzi w interakcję z organizmem człowieka poprzez bezpośredni kontakt, ale poprzez opary, które wdychane, przenikają poprzez płuca, układ krwionośny do mózgu. Lustro rtęciowe, "zatrute lustro" jest więc lustrem, z którym kontakt może być niebezpieczny dla zdrowia. Jest też metaforą, bo zatrute lustro to lustro, którego odbicie jest fałszywe, a obraz jest trucizną…

Lustro z założenia daje obraz nieprawdziwy, bo odwrócony. Wiele luster, wskutek błędów czy wadliwej technologii daje zdeformowane odbicie, wydłużając lub poszerzając obraz. Można więc powiedzieć, że nie znamy swojego obrazu, a jedynie dostrzegamy własny pozorny wizerunek, złudzenie samych siebie. Widzimy to, czego nie ma, konstruując obraz własnego "ja" z fałszywych przesłanek. Problemem zobaczenia, rozpoznania siebie zajmowało się dwóch psychologów: Joseph Luft i Harry Ingham, tworząc model pól (okna johari) obrazujących sposób percepcji rzeczywistości danej osoby oraz postrzeganie jej przez innych. Okna johari unaoczniają istnienie obszarów wiedzy na własny temat, których nie jesteśmy świadomi, ale które mogą, choć nie muszą być dostrzegane przez innych. Można więc powiedzieć, że nasz własny obraz jest nieprzenikniony, niepełny, jest obrazem wybrakowanym, wypaczającym rzeczywistość.



Problem fałszywego obrazu można również rozważać w kontekście fotografii i jej wiarygodności. Jak pisze Malraux - "fotografia to nie identyczność, ale podobieństwo nie do odparcia" i w tym tkwi niebezpieczeństwo oraz toksyczność obrazu fotograficznego, w którym staramy się przeglądać i poprzez który oglądamy rzeczywistość. 

Wystawa "Martwym wzrokiem spoglądam w ciemność" podzielona została na cztery części wpisując się w istniejący plan galerii. Są to cztery pokoje, cztery pola (okna), które zatytułowałam: "Merkuriusz", "Alchemia", "Acedia" oraz "Pustka" (ślepe pole). W luźny sposób odnoszą się do przedstawianej powyżej koncepcji psychologicznej, nazywając jednocześnie prace konstruujące przygotowywany przez mnie pokaz.

/tekst: Anna Tyczyńska/

Strona Galerii: http://www.mosart.pl/page/show/last/galeria-gsn-zapowiedzi

Fot.
1 - Coma, 2006
2 - Cienka niebieska linia, 2009
3 - Melancholia, Galeria Wozownia, 2009
4 - Zapomniane pokoje, kadry z filmu, 2009
5 - Bywa różnie, kadry z filmu, 2011

Oprac. Marzena Maćkała