Rzadko który kompozytor może pochwalić się, że jego kompozycji codziennie słucha kilka milionów osób. To właśnie on jest autorem dżingla, który rozpoczyna „Wiadomości” w telewizyjnej Jedynce. Ma 37 lat. Skończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Należy do elitarnej Światowej Orkiestry Jeunesses Musicales. Jest uczniem kompozytora muzyki filmowej Ennio Morricone. Skomponował m.in. oratoria „Świętokrzyska Golgota” oraz ,,Tu es Petrus’’, dedykowane Janowi Pawłowi II. Jego autorstwa jest muzyka do filmu ,,Niech mówią, że to nie jest miłość!’’ i ,,Ja wam pokażę’’. Skomponował piosenkę ,,Oj, Kot!’’, promującą film ,,Zemsta’’. Z Piotrem Rubikiem rozmawia Łukasz Chwiłka.

„Niech mówią, że to nie jest miłość” - sztandarowa pieśń oratorium „Tu Es Petrus”. Dziś (09.06.2006 r.) w Gorzowie autor i kompozytor tego utworu, pan Piotr Rubik. Podobno ludzie płaczą słuchając tego utworu i zmieniają się, zmieniają się na lepsze.
Tylko kompozytor, bo autorem jest Zbigniew Książek,  który też będzie dzisiaj 
w Gorzowie. Bardzo się cieszę, że się tak dzieje. Są takie przypadki. Cieszę się, że to dostarcza tyle radości i dobrych emocji. To rzeczywiście największa nagroda.

Przybliżmy może wykonawców utworu, bo ten jest kojarzony głównie  
z pańską osobą...
Niekoniecznie tylko ze mną, bo to jest ciężka praca wielu osób, m.in. wspaniałych solistów: Olgi Szomańskiej, Przemysława Brannego, Joasi Słowińskiej, Doroty Marczyk, Macieja Miecznikowskiego, Janusza Radka, którego w Gorzowie zastępuje Andrzej Kozłowski,
i narratora Igora Michalskiego. Nie możemy też zapomnieć o Orkiestrze Filharmonii Dolnośląskiej z Jeleniej Góry i chórze z Kielc pod dyrekcją Ewy Robak. Jest to 150 osób na scenie i każda z nich przyczynia się do tego, żeby to brzmiało dobrze.

Spodziewał się pan, że to będzie taki przebój?
Nie spodziewałem się, że utwór tak głęboko wniknie w Polaków. Bardzo się z tego powodu cieszę.

Czy sukces zmienił pana? 
Nie. Jestem dokładnie taki sam, jak byłem. Mam tylko dużo mniej czasu.

Oratorium „Tu es Petrus” w hołdzie Papieżowi Polakowi - niewątpliwie dzieło wielkiego formatu. Czym jest dla człowieka, który je stworzył? Czym ono jest dla pana? Muzyczne wyzwanie życia, czy to coś zupełnie innego?
Na pewno jest to kamień milowy w całej mojej karierze i życiu. Punkt zwrotny i bardzo duże wyzwanie. Czy jeszcze takie będą? Mam nadzieje, że tak. 

W hołdzie Janowi Pawłowi II. Dedykacja, oddanie czy choćby ofiarowanie go Ojcu Świętemu to fakt, który przemawia za wielką wiarą. Pan jest wierzący?
Jestem człowiekiem wierzącym.

Wiara pomaga panu komponować?
Pomaga. Nie myśli się wtedy o wierze, bo to są dobre emocje, które nie wiadomo skąd przychodzą. Może właśnie od Boga?

Posługując się dalej kluczem „wiary”, czy to oratorium jest skierowane wyłącznie dla katolików? Bo, nie ukrywajmy, to dzieło, ten koncert, to przedsięwzięcie ma chyba głębszy wymiar niż sama muzyka?
To nie jest dzieło typowo religijne. Owszem, są tam poruszane tematy religijne, bardzo uniwersalne. Jednak to przede wszystkim dzieło o miłości, a więc kierowane do wszystkich ludzi na całym świecie.

Powiedział pan kiedyś, że ludzie na pańskich płytach znajdują wrażliwość. Autentyczna wrażliwość artysty to klucz do ich serc?
Wspólnie ze Zbigniewem Książkiem tworzymy bardzo szczerze. To klucz do serc ludzi, bo ta szczerość jest odczuwalna.

Artysta do tego, żeby tworzyć, potrzebuje natchnienia. W czym Pan znajduje wenę twórczą?
Przede wszystkim w miłości.

Miłość w życiu i w piosenkach?
Zdecydowanie tak.

                                                                                       (rozmawiał: Łukasz Chwiłka)