Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zrozumiałem.
Gorzów Wielkopolski

Lubuskie warte zachodu
 
 
 
 
Logowanie
 
 
 

nie jesteś zarejestrowany?
wpisz proponowany login i hasło, a przejdziesz do dalszej części formularza..
Relacje

Malarstwo Justyny Lewandowskiej-Klaus
Galeria Azyl-Art Grodzkiego Domu Kultury prezentuje wystawę malarstwa Justyny Lewandowskiej-Klaus. Ekspozycja jest pierwszą indywidualną wystawą prac malarki, przedstawiającą spektrum obrazów powstałych 
w różnych okresach twórczości. Wernisaż odbył się w sobotę, 26 września br.

Mieszka w Gorzowie od kilkunastu lat, związana ze środowiskiem kultury przez własną działalność plastyczną, którą tu zaczęła w pełni poznawać i realizować. Zawsze jej zainteresowania ocierały się o sztukę, która poruszała, niepokoiła, pobudzała odruchy, przeżycia i reakcje nigdy dotąd nie przewidywane. Miała przekonanie, że przez sztukę wzbogaca potrzeby podnosząc jednocześnie swój, jak to określa, poziom oczekiwania. Chodzi tu głównie o poznawanie siebie w wyższych wymiarach człowieczeństwa, a więc 
o obraz własny wzbogacony. Codzienność pracy i domu, wychowanie dzieci wikła w rytm egzystencji tworzącej nieraz przepaść między planami samorealizacji i czasem spożytkowanym dla własnej twórczości. 

To codzienne zmaganie, a jednocześnie kontakt ze sztuką pozwala Justynie Lewandowskiej-Klaus na wyostrzenie spojrzenia na realia, obserwowanie swoich problemów w szerszej perspektywie. Przez malarstwo nie przekazuje odbiorcy fotograficznego odbicia rzeczywistości, lecz stara się stworzyć możliwość poszerzonej perspektywy swoich przeżyć, zachwytów czy pragnień. W konsekwencji poprzez kontakt bezpośredni z malarstwem artystka może swobodniej utrwalać własną tożsamość, intensywniej doznawać siebie oraz doświadczać pełniejszej samoakceptacji. W ten sposób sztuka staje się zwierciadłem, w którym malarka lepiej może odczuwać własną niepowtarzalność, wszelkie różnice z innymi oraz wszystko to, co jest wspólne. Gustave Flaubert określa to jako przebudzenie egzystencjalne osobowości, szerokie uświadomienie sobie wielowymiarowości swojego istnienia. 

To poprzez doświadczenie swojej osoby jako własnej fizyczności, uwarunkowań biologicznych czy niepowtarzalnych cech zewnętrznych odnajduje malarka siebie w świecie zewnętrznym, a jednocześnie w doświadczeniu artystycznym skłania się do zadumy nad treścią własnych przeżyć, reakcji i doznań. Właśnie doświadczenie staje się częścią życia malarki najbardziej dominującą zarówno w pracy zawodowej jak i w sztuce, nabierając charakteru całościowego, niepodzielnego. Można przyjąć, iż omawiana jedność nie jest ani praktyczna, ani intelektualna, ani emocjonalna, choć w różnych sytuacjach powyższe jakości mogą sprawiać wrażenie dominujących. Jedność doznawania i działania Justyna Lewandowska-Klaus wyraża w kreacjach artystycznych w odważnym składaniu kolorów, rozmachu formowania obrazów, ale też w pracy zawodowej wymagającej skupienia 
i drobiazgowego przestrzegania procedur. Źródłem jej doświadczenia w sztuce staje się wyobraźnia będąca niepowtarzalnym sposobem odczuwania i widzenia rzeczy w miarę jak pozwala na formowanie obrazu w skomplikowaną spójną całość. 

Jej obrazy malarskie jako wytwory wyobraźni zwracają się do całego człowieka, mają poruszać umysł, uczucia i wyobraźnię. Dla malarki stanowią źródło nowych doświadczeń, pomagają rozumieć innych, co z kolei jest najlepszą drogą do jej osobistego wzbogacania. Postać malarki wpisuje się czytelnie w koncepcje człowieka integralnego, wyrażającą jego spójność w jedności doświadczenia. Najważniejszym jej elementem jest rola wyobraźni, jako dyspozycji najbardziej ludzkiej nie utrudniającej kontakt ze światem zewnętrznym ale wzbogacającej i zgłębiającej relacje międzyludzkie. Wytwory plastyczne malarki stanowić mogą zatem swoistą przygodę spotkania umysłu ze światem, wzbudzania źródła zaciekawienia, niepokoju i poszukiwania. 

Dynamika jej obrazów nacechowana odwagą stosowanych różnorakich kontrastów, ekspresja uderzeń narzędzia staje się źródłem nowych znaczeń i innych wizji rzeczywistości, formą porozumienia z innymi. Swoje prace chętnie tworzy w plenerze, ale również w miarę możliwości maluje w pracowni. Plener stanowi jednak dla malarki znaczącą odmianę, perspektywa przestrzeni, różnorodność form i kolorów jest najbardziej inspirującym czynnikiem mającym istotny wpływ na charakter jej prac. Potrzeba rzeczywistego uczestnictwa w sztuce oraz sięganie do różnych odmian samodoskonalenia jest dla malarki próbą świadomego, kompensującego odchodzenia od pędu codzienności, nabywania dóbr w kierunku autentycznych sposobów istnienia we wspólnocie z naturą 
i samym sobą. Możemy mówić tu o swoistym odkrywaniu eurytmii, wewnętrznego rytmu psychiki ujawnianego przez kontakt ze sztuką, wzbogacającego i wskazującego inne wartości. 

Na co dzień jest osobą pogodną, życzliwą, gotową pomagać innym. Potrzeba poznawania świata, liczne podróże, kontakty z innymi ludźmi mają też wpływ na sposób oceny przez nią rzeczywistości, co ujawnia się najpełniej w malowanych przez nią obrazach. 

Wystawa czynna do 20 października br.


29-09-2009
/ sprawozdania z tego miesiąca
 
Komentarze


brak komentarzy

zaloguj się aby móc komentować ten artykuł..

Kalendarz imprez
Sfinansowano w ramach Kontraktu dla województwa lubuskiego na rok 2004

Copyright © 2004-2024. Designed by studioPLANET.pl. Hosting magar.pl