21 marca 2009 roku w Galerii Sztuki Najnowszej Miejskiego Ośrodka Sztuki miały miejsce dwa wydarzenia: rozpoczęcie Debaty pod hasłem „Miejsce konceptualizmu, kontekstualizmu i sztuki pojęciowej w historii sztuki najnowszej” oraz wernisaż wystawy „Jest jak jest” jednego z najbardziej znanych polskich artystów sztuki współczesnej - Jana Świdzińskiego.

W sobotę Miejski Ośrodek Sztuki zamienił się w stolicę kulturalną Gorzowa. Zaserwował potężną dawkę sztuki najnowszej i zgromadził wielu jej miłośników, w tym także znakomitych krytyków i artystów z całej Polski.

Po części oficjalnej, która obejmowała przedstawienie gości oraz celów marcowych debat 
i spotkań, zgromadzeni przenieśli się do Galerii Najnowszych Mediów, gdzie Jan Świdziński zaprezentował performance otwierający jego wystawę. Do sali wepchnął kilka niewielkich szafek i z szuflady pierwszej z nich zaczął wyciągać zapisane kartki papieru. Po przeczytaniu pierwszych słów, gniótł je i rzucał na ziemię. Przy trzeciej pogniecionej kartce artysta z uśmiechem rzekł: "Co mam państwu powiedzieć - jest jak jest”. Ten krótki performance dosadnie oddaje charakter twórczości Jana Świdzińskiego, pełnej poważnych tematów i humoru oraz wymagającej zrozumienia, a czasami dystansu.

Artysta urodził się 25 maja 1923 roku w Bydgoszczy. Skończył studia na Wydziale Malarskim warszawskiej ASP i równocześnie zajmował się innymi dziedzinami sztuki, m.in. grafiką i architekturą. Z czasem zaczął eksperymentować z nowymi sposobami artystycznego wyrazu, zajął się instalacjami, fotografią oraz sztuką performance. To właśnie w niej widzi swobodę i sposób na interakcję z odbiorcą. Obecnie jest uważany za jednego z najważniejszych polskich artystów współczesnych, na co przez wszystkie lata twórczości zapracował. To właśnie on stworzył pojęcie "sztuka kontekstualna" i napisał wiele prac na temat sztuki współczesnej. Jego prace doceniono nie tylko w Polsce, ale też w wielu krajach innych kontynentów.

Gorzowska wystawa "Jest jak jest" pokazuje prace z różnych dziedzin, np. sztuki wizualnej czy fotografii. Przedstawiają one m.in. sprzeczności naszego życia, nurtujące nas zagadnienia czy samego autora, który w dowcipny sposób próbuje modyfikować ustalone normy. Pracą, która zasługuje na szczególną uwagę jest cykl składający się z trzech różnokolorowych fotografii, ukazujących tłum rozmaitych ludzi. Co najważniejsze, są one opatrzone komentarzem autora, który głosi, że ciągle mówimy o człowieku, a powinniśmy zacząć mówić do niego. 

Twórczość Jana Świdzińskiego to nietypowy dialog z odbiorcami, który wymaga zastanowienia i głębszych refleksji. Jako odzwierciedlenie polskiej sztuki najnowszej na najwyższym poziomie jest idealnym wprowadzeniem do cyklu rozmów na temat sztuki, nie tylko współczesnej.


Tekst: Karolina Oleksa
Fot. Marek Ryś
http://giik.pl/fotorelacje/813/4