27 września 2006r. w gorzowskim „Magnacie” gościł zespół Los Trabantos. Tego dnia Klub wyglądał jak za dawnych lat. Na koncert przyszło tak wiele osób, że ciężko było swobodnie się przemieszczać. Parkiet zapełniły 
w przeważającym stopniu kobiety. Skład zespołu to cztery dziewczyny 
i jeden chłopak. 

Zespół powstał w 2002 roku, w dość oryginalny sposób. Kasia Sobczyk zapragnęła wystąpić na Festiwalu „Mia100 Kobiet”. Warunkiem było istnienie zespołu, składającego się z samych kobiet. Kasia powiedziała organizatorom, że taki zespół jest, i podała nazwę „Los Trabantos”. Ta nazwa przyszła jej na myśl, gdyż akurat pisała piosenkę o trabancie. Następnie, w ciągu dwóch miesięcy, zebrała zespół i ułożyli program. Ich koncert zyskał duże uznanie wśród fanów. W kolejnych latach nastąpiła rotacja członków zespołu. Ostatecznie skład tworzą cztery dziewczyny i jeden chłopak: Małgorzata Kasia Sobczyk - 
-wokal (znana wcześniej z folk-rockowego zespołu Jak Wolność to Wolność), Graża Malinowska - gitara i wokal, Ania Brachaczek – bas, Marta Czeszejko Sochacka – 
-saksofon, Darek Gosk – perkusja.

Los Trabantos przez parę lat rzadko koncertował. Niedawno dostał propozycję większego koncertu i stąd wziął się pomysł na całą trasę. Dziewczyny poznały Gorzów wcześniej, dzięki zaprzyjaźnionej grupie „Pogodno”. 

Wśród osób, które przyszły na koncert, niewiele było takich, które znało Los Trabantos. Karolina Urbańska, która tego dnia bawiła się w MCK, nigdy przedtem nie słyszała ich utworów: Kolega już kiedyś miał mi pokazać utwory, ale jak dotąd nie udało się. Koleżanka dobrze zna ten zespół. Namówiła mnie i wspólnie ze znajomymi przyszliśmy na koncert. Bardzo podoba mi się styl Los Trabantos.

Zespół na początku grał Punk Roka. Po zmianach kadrowych każda osobowość dodała 
do stylu coś od siebie i wyszło takie „coś”, określane obecnie „Kabaretowym Punk Rockiem”. Przy takiej muzyce można dobrze się bawić, czego dowiedli gorzowianie.
                                                                    
                                                                                               (tekst: Aneta Boruch)