To, że święty Franciszek z Asyżu nade wszystko kochał przyrodę i zwierzęta, wie chyba każdy, kto w szkole uczęszczał na lekcje religii. Jednak o życiu założyciela zakonu franciszkanów nie każdy wie, a przynajmniej nie wie wszystkiego.
Aktorzy Teatru Seniora działający przy Klubie Kultury "Pogodna Jesień” Grodzkiego Domu Kultury, w poetycko-muzycznym przedstawieniu zaprezentowali losy jednego z największych świętych w historii kościoła katolickiego.
Pomysł przedstawienie zrodził się w głowie  proboszcza z białego kościołka - opowiada Jolanta Szeliga-Bujak, reżyserka i autorka scenariusza przedstawienia - Z okazji
60-lecia zakonu franciszkanów na ziemiach Gorzowskich ojciec Krzysztof zaproponował mi, żebym wyreżyserowała to przedstawienie. 
Tak o to pokrótce rodził się pomysł spektaklu, w którym ukazano życie i nauczanie Franciszka z Asyżu, kanonizowanego dwa lata po śmierci (16.07.1228) przez swego przyjaciela papieża Grzegorza IX, wcześniejszego opiekuna zakonu.
„Ubrany był w prostą brązową tunikę - typowy strój. Z bosymi stopami wzywał ludzi do czynienia pokuty” - tak  piszą o nim źródła historyczne. Gdy wstępował na drogę zakonną zostawił cały swój majątek i w drogę życia wyruszył mając na sobie tylko plebejski strój. Duchowość św. Franciszka opiera się w głównej mierze na jak najwierniejszym naśladowaniu Chrystusa w Jego posłuszeństwie wobec planów Zbawienia, ubóstwie
i czystości.
W Klubie "Pogodna Jesień”, gdzie po raz drugi przedstawiono losy św. Franciszka (premiera odbyła się 03.10.2005 w Białym Kościele), zadbano o najdrobniejsze detale dotyczące scenografii. Mistyczny nastrój, rozpalone świece i charakterystyczny dla zakonników krzyż idealnie oddawały charakter spektaklu traktującego o założycielu Zakonu Braci Mniejszych, któremu św. Franciszek patronuje. Gościnnie w rolę świętego wcielił się Paweł Wilhelm ze Szczecina.
Spektakle poetycko-muzyczne w Klubie "Pogodna Jesień” są organizowane cykliczne, zwykle towarzyszą okolicznościowym imprezom. Tym razem pokuszono się przedstawić losy świętego, którego życie może być, i zapewne jest, dla wielu wzorem do naśladowania. Tylko czy ktoś z nas byłby zdolny do takich wyrzeczeń jak św. Franciszek?

                                                                                                    (tekst: Łukasz Chwiłka)