Muzeum Ziemi Lubuskiej w Gorzowie Wlkp. otwarto 8 września 1945 r. Pierwszym dyrektorem została Walentyna Pokornowa. Muzeum przejęło niewielką część eksponatów ze zniszczonego, miejskiego muzeum Landsberga oraz z innych domów, kościołów
i okolicznych muzeów. Od września 1947 r. muzeum ma siedzibę w wyremontowanej willi Gustawa Schroedera. W nowym obiekcie otwarto pierwszą wystawę plastyków Ziemi Lubuskiej, jej organizatorem był Ziemowit Szuman, od 1948 r. dyrektor placówki.

Po reformie administracyjnej w 1950 r. placówka uzyskała status Muzeum Miejskiego.

W końcu lat 50-tych rozpoczęto badania archeologiczne w Santoku, których efektem była wystawa „Dzieje grodu Santok”, a w 1977 przeniesiona do Santoka. Na przełomie lat 60-
i 70-tych przeprowadzono rekonstrukcję ogrodu wokół muzeum i koncentrowano się nad badaniami przeszłości miasta.

W tamtych latach placówką kierowali: od 1952 do 1955 - Wacław Krzywicki, od 1955
do 1968 - Henryk Przybylski, od 1968 do 1975 - Zofia Nowakowska. Po utworzeniu województwa gorzowskiego w 1975 r. muzeum uzyskało status Muzeum Okręgowego,
a stanowisko dyrektora objął Zdzisław Linkowski. Nadał on placówce strukturę wielodziałową. Obecnie działają działy: Archeologii, Sztuki Dawnej, Sztuki Współczesnej, Historii Regionu, Etnologii, Techniki i Żeglugi Warciańskiej, Oświatowy, Gabinet Numizmatyczny i Medalierski i Arboretum.

Muzeum posiada następujące oddziały:  
  
- "Zespół Willowo-Ogrodowy" przy ul. Warszawskiej 35 z wystawami stałymi: konwisarstwo, wnętrza w stylu biedermeier, dawne rzemiosło artystyczne, „Albumy Połahickie” Henryka Rodakowkiego;
Arboretum z wytyczoną ścieżką dydaktyczną; w ogrodzie rośnie 150 gatunków drzew 
i krzewów;

- „Spichlerz” przy ul. Fabrycznej 1 z wystawami stałymi: galeria malarstwa „Krąg Arsenału”, galeria malarstwa Jana Korcza, galeria tkaniny unikatowej, od 1989 r. prezentowano stałą wystawę historyczną „Warta - świadek dziejów”, a potem wystawę „Świat Goethego i Schillera w zbiorach Wilhelma Ogoleita”;

- "Zagroda Młyńska" w Bogdańcu, wystawy stałe: mieszkanie młynarza z przełomu XIX 
i XX w., narzędzia i maszyny rolnicze, przyrodnicza ścieżka edukacyjna;

- "Gród Santocki" w Santoku oraz rezerwat archeologiczny, wystawy stałe: archeologiczna związana z badaniami grodu Santok.
 
We wrześniu 2000 r. obchodzono 55-lecie placówki, w ramach którego nadano jej nową nazwę: Muzeum Lubuskie im. Jana Dekerta.


Opracowanie: Anna Baran, Marzena Maćkała
Na podstawie materiałów udostępnionych przez:
- Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze - Delegatura w Gorzowie Wlkp.
- Pracownię Miejskiego Konserwatora Zabytków w Urzędzie Miasta Gorzowa Wlkp.
Fot. Sławomir Sajkowski