Wzniesiony na początku XX wieku, reprezentuje typ architektury neoklasycystycznej. Wnętrze udekorowane jest pięknym plafonem. Wyszedł bez szwanku z zawieruchy wojennej i od razu przyciągnął zarówno widzów, jak i aktorów. Oficjalne otwarcie Teatru im. Józefa Korzeniowskiego odbyło się 9 września 1945 r. z udziałem aktorów powracających z Niemiec w strony rodzinne. Na przełomie 1945 i 1946 r. dyrekcję Teatru objęli Leonia i Henryk Barwińscy, ale mimo dużego zainteresowania publiczności 
i wystawienia 11 premier, w grudniu 1946 r. Teatr zamknięto. Otwarto go po roku, jako Teatr Miejski im. Juliusza Osterwy, pod dyrekcją Aleksandra Gąssowskiego, zasłużonego reżysera i doskonałego menadżera. Sytuacja się powtórzyła: mimo powszechnej akceptacji dla Teatru, miasto nie udźwignęło kosztów jego prowadzenia i po roku włączono go w strukturę Teatru Polskiego w Poznaniu. Ponad 10 lat miasto nie miało własnego teatru. Dopiero na skutek silnej inspiracji oddolnej w 1960 r. Ministerstwo Kultury i Sztuki zdecydowało o powołaniu Państwowego Teatru im. Juliusza Osterwy. 4 listopada 1960 roku odbyła się premiera "Blladyny" inaugurująca stałą obecność teatru w Gorzowie.

Obecnie Teatrem kieruje Jan Tomaszewicz. Teatr zatrudnia około 20 aktorów, przedstawienia grane są na dużej scenie oraz na Małej Scenie im. Ireny i Tadeusza Byrskich. Działa tu także Studio Teatralne. W sezonie Teatr przygotowuje 6-10 premier.

Od 1967 r. odbyły się 34 edycje Gorzowskich Spotkań Teatralnych (początkowo jako Gorzowskie Konfrontacje Teatralne).