Budynek mieszkalny położony przy ul. Sikorskiego 106 wzniesiony został przez nieznanych budowniczych w 1880 r.
Pierwszym właścicielem obiektu był Carl Jaehne - gorzowski fabrykant, do którego należała przestronna parcela zawarta pomiędzy dzisiejszymi ulicami Sikorskiego
i Kosynierów Gdyńskich (na parceli tej posadowiona była jeszcze jedna kamienica
i budynek gospodarczy, stykające się z opisywanym budynkiem od strony wschodniej
i północnej). Współwłaścicielką obiektu była Agnes Jaehne.
W 1901 r. do budynku wprowadzono instalację wodno-kanalizacyjną.
W 1902 dokonano nowych podziałów w piwnicach obiektu.
Ok. 1903 r. kamienicę zakupił inż. Lehmann.
W 1920 r. dokonano przebudowy wnętrza wschodniej części parteru (nowe ścianki działowe) na potrzeby rolniczej spółki skupu i sprzedaży.
W 1925 r. lokal usługowy wynajmowany był przez Heramanna Macka - właściciela Automobil Centrale; w latach 30-tych mieścił się tu natomiast sklep z artykułami mineralnymi Carla Kemnitza.
Po 1945 r. obiekt użytkowany jest jako wielorodzinna kamienica.
Budynek wzniesiony został w duchu tzw. historyzmu, z widocznymi cechami neorenesansu.
Jest to budowla trójkondygnacjowa, narożna.
Kamienica posadowiona jest w centrum Gorzowa Wlkp., przy skrzyżowaniu ulic Sikorskiego i Kos. Gdyńskich (po północnej stronie ul. Sikorskiego). Obiekt wzniesiony został poza obrysem miasta lokacyjnego, w zachodniej części Gorzowa Wlkp., której rozwój przypadł na lata 70- i 80-te XIX w., po wojnie prusko-francuskiej. Od strony wschodniej kamienica styka się z secesyjną willą (ob. budynek miejskiej biblioteki) (bud. 1903), od strony północnej z budynkiem gospodarczym (lata 80-te XIX w.), przypisanym do ul. Kos. Gdyńskich 109.
Posadowienie - budynek osadzony jest na ławach fundamentowych z cegły ceramicznej. Podmurówka, tworząca cokół obiektu, jest w całości otynkowana i zwieńczona gzymsem.
Stolarka drzwiowa zachowana praktycznie w stanie pierwotnym, bardzo ozdobna. Przy większości skrzydeł drzwiowych zachowały się oryginalne, ozdobne okucia mosiężne (klamki, szyldziki, zawiasy).
Okna skrzynkowe, czteroskrzydłowe; otwory okienne dzielone żłobkowanymi ślemionami (część z nich została wymieniona na proste). Listwy przylgowe skrzydeł okiennych
w formie kolumienek z korynckimi głowicami występują w oknach elewacji południowej
i zachodniej. Stolarka okienna w otworach w elewacjach pozostałych uproszczona.
Na klatkach schodowych są krosnowe okna czteroskrzydłowe lub krosnowe okna stałe
o powierzchni ozdobnie dzielonej szczeblinami i przeszklonej szybkami mlecznymi.
W obrębie ścianki kolankowej poddasza umieszczone okrągłe okienka o stałym przeszkleniu, zabezpieczone kratami w formie rozety.
Schody w klatce głównej dwubiegowe. Żeliwna konstrukcja biegów, zdobiona bogatą ornamentyką, wykonana została w odlewni żeliwa należącej do Carla Jaehne - pierwszego właściciela kamienicy. Stopnie i spoczniki drewniane. Ozdobne rozwiązanie snecerskie mają również poręcze i głowice słupków poręczowych. Schody w bocznych klatkach schodowych są kręcone, drewniane, policzkowe z profilowanymi poręczami na toczonych tralkach.
Elewacje budynku charakteryzują się staranną kompozycją i bogatym detalem architektonicznym, typowym dla obiektów wzniesionych w duchu historyzmu.
Wnętrze obiektu w zakresie rozplanowania pomieszczeń zachowało swój pierwotny charakter. Występuje tu układ dwutraktowy, w którym pomieszczenia mieszkalne są rozdzielone korytarzem, biegnącym na osi długiej obiektu i stanowiącym półtrakt. Ozdobny wystrój zachowała sień (brama) budynku, której ściany zdobione są pilastrami z głowicami korynckimi, a strop wielowarstwowym gzymsem schodkowo-kostkowym. Cennym elementem budynku jest żeliwna konstrukcja biegów klatki schodowej.
Opracowanie: Anna Baran, Marzena Maćkała
Na podstawie materiałów udostępnionych przez:
- Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze
Delegatura w Gorzowie Wlkp.
- Pracownię Miejskiego Konserwatora Zabytków
w Urzędzie Miasta Gorzowa Wlkp.
Fot. Sławomir Sajkowski
