Kamienica położona przy ul. Łokietka 23, stanowiąca pierwotnie własność mistrza zduńskiego Aleksa Kaczkowsky’ego (zapewne Polaka z pochodzenia), wzniesiona została
w 1902 r. Kaczkowscy (Aleks i Richard) wymieniani byli jako właściciele posesji jeszcze
w 1926 r.
W latach 30-tych kamienica należała (podobnie jak sąsiedni budynek nr 22) do Paula Remitza.
W 1931 r. Paul Remitz wybudował na swej parceli garaż (na zapleczu opisywanego budynku).
W 1943 r. zostało wykonane przeprucie pomiędzy budynkami 22 i 23. Po II wojnie światowej budynek początkowo pełnił funkcje obiektu mieszkalnego.
Od 1950 r. służy jako internat Liceum Felczerskiego, a w latach następnych również pozostałych wydziałów (Liceum Pielęgniarskiego i Studium Położnych) powołanego Zespołu Szkół Medycznych.
 
W sensie architektonicznym ta trzypiętrowa kamienica wykazuje cechy eklektyczne, typowe dla obiektów powstałych na przełomie XIX i XX w. Fasada budynku charakteryzuje się staranną kompozycją, bogatą w detal architektoniczny.
 
Budynek usytuowany jest w południowym ciągu zwartej zabudowy ul. Łokietka, między domami nr 22 i 24.
Fasadą zwrócony na północ.
Murowany z cegły, otynkowany.
Piwnice nakryte są sklepieniami żelbetowymi, odcinkowymi, w pozostałych pomieszczeniach stropy drewniane z sufitami.
Więźba drewniana konstrukcji krokwiowo-stolcowej, dach kryty karpiówką.
W sieni ceramiczna posadzka kostkowa, w pozostałych pomieszczeniach podłogi.
Schody do piwnic są murowane, od parteru wzwyż drewniane z ozdobnymi tralkami.
Drzwi frontowe 2-skrzydłowe z podziałem ramowo-płycinowym, z nadświetlem.
Okna skrzynkowe, wielopolowe, zamknięte łukiem spłaszczonym bądź koszowym. W sieni od podwórza okna dekoracyjne o kolorowych szybkach. We wnętrzach ozdobne fasety, rozety i klamki.

Założony jest na rzucie prostokąta z prostokątnym aneksem o ściętym płd.-wsch. narożniku, przylegającym do zach. skraju budynku od północy. 3-traktowy, na osiach obrzeżnych 2-traktowy, z sienią przelotową na osi centralnej. Sień przepierzona na dwie części. W części płd. dwubiegowa klatka schodowa na wyższe kondygnacje oraz schody do piwnic. Na osi podłużnej z sienią komunikuje się korytarz wewnętrzny, dający połączenie z lokalnościami traktów mieszkalnych. 1-traktowy aneks posiada wejście na osi środkowej.

Kalenicowy, 4-kondygnacyjny, podpiwniczony, nakryty dachem 2-spadowym
o nierównych połaciach, z których frontowa jest krótka i stroma, tylna zaś długa
o łagodnej linii spadu.
Fasada sześcioosiowa, o bogatym wystroju architektonicznym, boniowana całej powierzchni. Partie boczne nieznacznie wysunięte z szerokimi oknami, obramionymi półkolumnami, dźwigającymi belkowanie. W części środkowej są prostokątne balkony
z tynkowanymi balustradami.
Okna w prostych obramieniach z kluczami ozdobne archiwoltami, naczółkami i nadprożami. Nad partiami bocznymi okazałe wystawki o falistych  szczytach, między nimi mniejsze, nakryte daszkami 2-spadowymi.
Elewacja tylna jest urozmaicona otworami okien.

Opracowanie: Anna Baran, Marzena Maćkała
Na podstawie materiałów udostępnionych przez:
- Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze 
  Delegatura w Gorzowie Wlkp.
- Pracownię Miejskiego Konserwatora Zabytków 
  w Urzędzie Miasta Gorzowa Wlkp.
Fot. Sławomir Sajkowski